Τα παυσίπονα ή αναλγητικά είναι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση και τη διαχείριση του πόνου¹. Περιλαμβάνουν τα εξής:

• παρακεταμόλη
• μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ, όπως η ιβουπροφαίνη)
• ασπιρίνη

Μη συνταγογραφούμενα παυσίπονα: Χρήσεις

Η παρακεταμόλη χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του ήπιου και μέτριου πόνου, και για τη μείωση του πυρετού¹.

Τα ΜΣΑΦ χρησιμοποιούνται για¹:

• την ανακούφιση του ήπιου ή μέτριου πόνου
• τη μείωση του πυρετού
• την ανακούφιση του πόνου που συνδέεται με φλεγμονή
• τη μείωση του πρηξίματος²

Η παρακεταμόλη ή τα ΜΣΑΦ μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των ακόλουθων τύπων πόνου^2,3,4:

• πονοκέφαλοι και ημικρανίες
• πονόδοντος
• πόνοι περιόδου
• πόνος από διαστρέμματα
• πυρετός από κρύωμα και γρίπη
• γενικευμένα άλγη και πόνοι
• πόνος που συνδέεται με φλεγμονή, για παράδειγμα σε παθήσεις όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η οστεοαρθρίτιδα (εδώ είναι ιδιαίτερα κατάλληλα τα ΜΣΑΦ)

Πώς λειτουργούν τα μη συνταγογραφούμενα παυσίπονα;

Εκτός από την ανακούφιση του πόνου, τα ΜΣΑΦ έχουν και αντιφλεγμονώδη δράση. Λειτουργούν σταματώντας την παραγωγή ορισμένων χημικών ουσιών που προκαλούν φλεγμονή και πόνο.

Μια άλλη βασική διαφορά μεταξύ των ΜΣΑΦ και της παρακεταμόλης είναι ότι η τελευταία δεν μειώνει τη φλεγμονή⁶.

Ανεπιθύμητες ενέργειες των μη συνταγογραφούμενων παυσίπονων

Η παρακεταμόλη και τα ΜΣΑΦ είναι γενικά ασφαλή όταν λαμβάνονται σωστά. Ωστόσο, μερικές φορές μπορεί να εμφανιστούν ανεπιθύμητες ενέργειες.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες της παρακεταμόλης είναι σπάνιες^1,3. Περιλαμβάνουν τα εξής:

• εξανθήματα, πρήξιμο ή αλλεργικές αντιδράσεις
• αιματολογικές διαταραχές, όπως αναιμία (χαμηλός αριθμός ερυθρών αιμοσφαιρίων), λευκοπενία ή ουδετεροπενία (χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων)
• ηπατική βλάβη (για την αποφυγή της, πρέπει να τηρείται η μέγιστη ημερήσια δόση των 4 g)
• ορισμένες μεταβολικές και ηλεκτρολυτικές διαταραχές, όπως τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα ή τα χαμηλά επίπεδα ασβεστίου

Τα ΜΣΑΦ, όπως η ιβουπροφαίνη και η ασπιρίνη, μπορεί να προκαλέσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Ωστόσο, αυτές δεν εμφανίζονται σε όλους.

Για την ιβουπροφαίνη, οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν τα εξής⁴:

• ναυτία και εμετός
• δυσκοιλιότητα ή διάρροια
• δυσπεψία ή κοιλιακός πόνος

Για την ασπιρίνη, οι συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν τα εξής²:

• δυσπεψία και στομαχικοί πόνοι
• ευκολότερη αιμορραγία ή μελάνιασμα